Μπορεί η μετακαπιταλιστική, συνεταιριστική επιχείρηση να πετύχει χωρίς αφεντικά-μάνατζερς; Το mέta φιλοξενεί τον συνεχιζόμενο διάλογο μου με τον Michael Albert
Δυστυχώς, έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε ότι σε μια επιχείρηση τα αφεντικά (πιο ευγενικά οι μάνατζερς) είναι εκ των ων ουκ άνευ. Είναι όμως; Στον καπιταλισμό, προφανώς. Σε συνεταιριστικές, συμμετοχικές επιχειρήσεις που ανήκουν σε κάθε ένα, σε κάθε μία, που εργάζονται σε αυτήν; Χρειαζόμαστε μάνατζερς και σε αυτές; Ή μήπως τελικά μπορούμε να φανταστούμε επιχειρήσεις που δουλεύουν ρολόι χωρίς μάνατζερς; Σε αυτή την περίπτωση, πως εξασφαλίζουμε ότι θα γίνουν πράγματα που πρέπει να γίνουν; Τις αγγαρείες που δεν θέλει κανείς να κάνει, ποιός θα τις κάνει; Πέραν της εσωτερικής λειτουργίας μιας συμμετοχικής επιχείρησης, πως θα αποφασίζουν οι συμμετοχικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στο πλαίσιο μιας μετακαπιταλιστικής κοινωνίας (όπου δεν υπάρχουν πια καπιταλιστικές εταιρείες): (1) Τι θα παράγουν; (2) Σε ποιά ποιότητα; (3) Για ποιούς καταναλωτές; (4) Με τι αντάλλαγμα; Υπάρχει εναλλακτική στον (έστω και μετακαπιταλιστικό) αγοραίο μηχανισμό;
Αυτά τα ερωτήματα κουβεντιάζουμε, κάποιες φορές έντονα, με τον Michael Albert στο πλαίσιο ενός συνεχιζόμενου διαλόγου που φιλοξενεί και διοργανώνει το mέta, το Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού του DiEM25-ΜέΡΑ25.