Πως θα μετασχηματίσουμε Ελλάδα & Ευρώπη; Μέσα από την σύγκρουση. Και πως θα γεννηθεί το κίνημα που απαιτεί η σύγκρουση; Μέσα από την Υπεύθυνη Ανυπακοή
Πολλοί μας λένε: «Εσείς στο ΜέΡΑ25, επιτέλους ξεκολλήστε με την ΕΕ – αυτή η ΕΕ δεν αλλάζει – ολιγαρχική γεννήθηκε ολιγαρχική θε να πεθάνει. Δεν μεταρρυθμίζεται!»
Συμφωνούμε! Κανένα επιχείρημα, όσο πειστικό και να είναι, δεν «περνά» στις Βρυξέλλες αν πάει κόντρα στα «συμφέροντα» – ακόμα κι αν τους πείσει σε προσωπικό επίπεδο. Το γνωρίζω εξ ιδίας πείρας: Η ευρωπαϊκή ολιγαρχία προτιμά να δει την Ευρώπη να εξαφανίζεται ως νέα Ατλαντίδα στα βάθη του Ατλαντικού παρά να απωλέσει την υπερεξουσία της. Ναι, η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται. Μόνο να μετασχηματιστεί μπορεί μέσα από συγκρούσεις. Μέσα από την μαζική ανυπακοή. Με εργαλείο ένα διεθνικό κίνημα των πολλών που θα σηκώσει ανάστημα μπροστά στο διεθνικό κατεστημένο των πολύ λίγων.
Το ερώτημα είναι: Κι αυτό το μαζικό κίνημα πως θα χτιστεί; Υιοθετώντας το αφήγημα της εξόδου από την ΕΕ; Δεν νομίζω. Το βλέπω με τα μάτια μου κάθε φορά που είμαι στο Αμβούργο, στο Βερολίνο, στη Βόννη, στο Λάιπσιχ για συναντήσεις με μέλη μας του DiEM25, σε συγκεντρώσεις συνδικαλιστών ή φοιτητών.
Φανταστείτε να τους έλεγα: «Δεν πάει άλλο μ’ αυτή την ΕΕ. Όταν γυρίσω στην Ελλάδα θα εισηγηθώ στο Συνέδριό μας να αλλάξουμε ρώτα. Να ψηφίσουμε ως θέση του ΜέΡΑ25 την έξοδο από την ΕΕ. Κάντε κι εσείς το ίδιο εδώ στη Γερμανία.» Ξέρετε πως θα νιώσουν οι γερμανοί συνοδοιπόροι μας; Παρατημένοι! Μόνοι τους εναντίον της αδυσώπητης γερμανικής ολιγαρχίας! Θα πάνε σπίτια τους. Θα ιδιωτεύσουν. Θα ήταν το μέγιστο δώρο τόσο στις τρόικες όσο και στους φασίστες.
Αντίθετα, όταν τους λέμε «ελάτε μια γροθιά όλοι μαζί να κάνουμε τη ρήξη με το ευρωπαϊκό κατεστημένο», «να καταλάβουμε τους ολιγαρχικούς του θεσμούς και να τους βάλουμε να δουλέψουν για όλους τους λαούς της Ευρώπης», αναθαρρούν. Χαμογελάνε.
Συνοδοιπόροι, το ζήτημα είναι πως θα κινητοποιήσουμε τους καλούς ανθρώπους εκεί έξω που έχουν αφεθεί στην πλάνη ότι τίποτα καλύτερο δεν μπορεί να γίνει. Που ακούν για διάλυση της ΕΕ και φοβούνται, θεωρώντας εύλογα ότι κάτι πολύ χειρότερο θα ακολουθήσει την διάλυσή της.
Να σας δώσω δύο παραδείγματα:
Πράσινη μετάβαση. Ο κόσμος συναισθάνεται ότι η Ευρώπη πρέπει να επενδύει τουλάχιστον 500 δις κάθε χρόνο στην πράσινη ενέργεια, τις πράσινες συγκοινωνίες, την βιοποικιλότητα. Με τί χρήματα; Ο νους των ευρωπαίων θολώνει με το ερώτημα. Ξέρουν ότι δεν θα βρεθούν από φόρους. Αν εκείνη τη στιγμή τους πεις ότι η λύση είναι η κατάργηση της ΕΕ απλά θα σε κοιτάξουν περίεργα.
Πάμε στο ερώτημα που θέτουν οι ευρωπαίοι διεθνιστές για τα εμβόλια. Πως θα μπορούσε η Ευρώπη να κάνει το σωστό; Να δώσει το καλό παράδειγμα παράγοντας εμβόλια όχι μόνο για κάθε ευρωπαίο αλλά για όλη την Αφρική, την Λ. Αμερική, και την Ασία; Και πάλι ο νους των ευρωπαίων θολώνει από τα πολλά χρήματα που απαιτούνται. Σε τι θα βοηθούσε το πρόταγμα της εξόδου από την ΕΕ, πέραν του να φανεί εκτός θέματος;
Σκεφτείτε τώρα τον μέσο ευρωπαίο να ακούσει την δική μας απάντηση, την απάντηση που δίνει το DiEM25: Που θα βρεθούν τα 500 δις το χρόνο για την πράσινη μετάβαση με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο; Απαντάμε: Από ομόλογα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων την τιμή των οποίων θα στηρίζει η ΕΚΤ. Τεχνικά, αυτό είναι και εφικτό και συμβατό με το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Θα έλυνε το πρόβλημα! Σήμερα!
Πάμε στα εμβόλια. Να πω ότι, από το 2015, η ΕΚΤ έχει τυπώσει 6500 δις ευρώ για να τα δώσει στους τραπεζίτες – μόνο κατά την πανδημία τύπωσε 2000 δις. Σύμφωνα με το ΔΝΤ το συνολικό κόστος να εμβολιαστεί πλήρως ολόκληρη η Υφήλιος είναι 36 δις. Λέμε λοιπόν στη μέση ευρωπαία πολίτη: «Διαφωνείς με την πρότασή μας η Κεντρική Τράπεζα να τυπώσει αυτά τα 36 δις τώρα, χτες; Τι ψυχή έχουν τα 36 μπροστά στα χιλιάδες δις που ήδη τυπώνει αν είναι να τερματιστεί η πανδημία για την ανθρωπότητα ολάκερη;»
Πριν μου πείτε «σιγά μη κάνουν τέτοια πράγματα οι τροϊκανοί» θα σας το πω εγώ. Όχι! Προτιμούν να πεθάνουν παρά να ενεργοποιήσουν την πράσινη μετάβαση μέσω της σύμπραξης Τράπεζας Επενδύσεων & Κεντρικής Τράπεζας που ανέφερα, ή να βάλουν την Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει εμβόλια για της γης τους κολασμένους.
Ε, και; Τις υπεύθυνες προτάσεις δεν τις καταθέτουμε επειδή θα τις υιοθετήσουν. Τις καταθέτουμε επειδή ξέρουμε ότι ΔΕΝ θα τις υιοθετήσουν: Τις καταθέτουμε επειδή, ακούγοντάς τες οι μέσοι μη ριζοσπαστικοποιημένοι πολίτες θα αναλογιστούν: «Κάτσε μισό λεπτό. Αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν. Νόμιμο είναι. Τεχνικά γίνεται. Γιατί δεν το κάνουν;» Έτσι ριζοσπαστικοποιούμε τον μέσο πολίτη. Βάζοντάς στο μυαλό της, στο μυαλό του την επαναστατική ιδέα ότι, ναι, υπάρχει εναλλακτική ακόμα κι εντός του σαθρού, παρόντος συστήματος. Με το που ριζώσει η ιδέα αυτή στη σκέψη τους, οι πολίτες αρχίζουν να θυμώνουν με το κατεστημένο. Να γίνονται ανοικτοί στην Μαζική Ανυπακοή. Ξάφνου το ανέφικτο γίνεται εφικτό!
Έτσι ξεκινά το μαζικό διεθνικό κίνημα. Αυτή είναι η φιλοσοφία της Υπεύθυνης Ανυπακοής. Όσο για την πρακτική της, αποτελείται από δύο εξ ίσου απαραίτητες κινήσεις. Τόσο εντός της Ελλάδας όσο και πανευρωπαϊκά.
Υπεύθυνες-Εποικοδομητικές Προτάσεις: Προτείνουμε πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα και στο σιδερένιο κλουβί της σημερινής Ευρώπης. Προτάσεις που το κατεστημένο θα αγνοήσει αλλά, επειδή θα τις αγνοήσει, έχουν την δυνατότητα να απελευθερώσουν τους πολίτες από την πλάνη της ΤΙΝΑ – του τοξικού δόγματος ότι δεν υπάρχει εναλλακτική παρά το ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ – ένα δόγμα το οποίο εισήγαγε η Θάτσερ στην Αγγλία και ενίσχυσε τα μέγιστα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το 2015
και
Ανυπακοή μέχρι τέλους: Καταθέτουμε στο τραπέζι τα ελάχιστα από αυτά που πρέπει να γίνουν, και που μπορούν να γίνουν ακόμα και στο σιδερένιο κλουβί της σημερινής Ευρώπης, και δεν υποχωρούμε ο κόσμος να χαλάσει. Ανυπακοή μέχρι τέλους θα φέρει ή την διάλυση αυτής της μη μεταρρυθμίσιμης ΕΕ ή τον προοδευτικό μετασχηματισμό της.
Και τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι καλύτερα από εκείνο που δεν θα επιτρέψουμε: Την διαιώνιση του στάτους κβο.