Loading...

Χρεοδουλοπαροικία: Γιατί το ΜέΡΑ25 επικεντρώνεται στον τερματισμό της; Συνέδριο #4

20/06/2021 by

Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει ο τόπος μας σήμερα είναι η πεποίθηση των πολλών ότι το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν. Ότι τα παιδιά μας δεν θα έχουν ευκαιρίες που εμείς είχαμε. Ότι αυτό το γνωρίζουν τα παιδιά μας. Τα νέα παιδιά απαιτούν ένα καλύτερο αύριο. Το οποίο όμως είναι αδύνατον όσο κρατά το καθεστώς της Χρεοδουλοπαροικίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ιδρυτική μας Διακήρυξη της 26η Μαρτίου του 2018 ξεκινά με την φράση:

«Η Χρεοδουλοπαροικία που απειλεί την Ελλάδα με ερημοποίηση σκοτεινιάζει την σκέψη του κάθε έλληνα.»

Χρεοδουλοπαροικία.

Άσχημη λέξη.

Αποδίδει όμως επακριβώς την άσχημη πραγματικότητα. Την άσχημη πραγματικότητα

  • που δεν δικαιούμαστε να ωραιοποιούμε

  • που υποχρεούμαστε να ανατρέψουμε

  • που ιδρύσαμε το ΜέΡΑ25 για να ανατρέψουμε.

Χρέη η Ελλάδα πάντα είχε, πριν καν συσταθεί ως κράτος. Ούτε η εξάρτηση από Μεγάλες Δυνάμεις δεν είναι κάτι το καινούργιο βέβαια. Όμως, αυτό που ζούμε από το 2010 είναι κάτι άλλο, κάτι πρωτόγνωρο:

  • Ένα χρέος που είναι αδύνατον να πληρωθεί, να πληθωριστεί, ή να γίνει βιώσιμο.

  • Ένα χρέος που εργαλειοποιείται για να λεηλατηθεί η Ελλάδα, αρχικά η δημόσια περιουσία και τώρα – με τον συνδυασμό Ηρακλή και Πτωχευτικού – να λεηλατηθεί ό,τι ιδιωτική περιουσία απέμεινε στους πολλούς.

Το 2015 ένας άλλος Ινδός Νομπελίστας, ο μεγάλος οικονομολόγος Αμάρτυα Σεν, μου είχε πει: «Το πρόβλημα που έχεις είναι μοναδικό. Είσαι ο πρώτος ίσως άνθρωπος που κλήθηκε να διαπραγματευτεί με δανειστές που δεν θέλουν τα λεφτά τους πίσω.»

Τί εννοούσε ο Σεν;

Εννοούσε ότι, όταν έδιναν στο κράτος μας το 1ο Μνημονιακό Δάνειο του 2010, προφανώς γνώριζαν ότι δεν θα τα έπαιρναν πίσω. Δεν ήταν ανόητοι: Ήξεραν ότι όταν δίνεις το μεγαλύτερο δάνειο της Ιστορίας στο πιο πτωχευμένο κράτος, και μάλιστα υπό όρους σκληρής λιτότητας που θα μειώσει κι άλλο το εθνικό εισόδημα που ήδη δεν αρκούσε για την αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων – εξ ου κι η πτώχευση – γνωρίζεις ότι δεν θα το πάρεις πίσω. Τότε, γιατί το έδωσαν; Το έδωσαν στο ελληνικό κράτος για να το δώσει με τη σειρά του στις γαλλογερμανικές τράπεζες και, έτσι, η διάσωση των πιο εγκληματικά ανόητων τραπεζών στην Ιστορία – Deutsche Bank, Societe General, BNP Paribas, Finanz Bank – να παρουσιαστεί στους ευρωπαίους πολίτες ως… αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό.

Κι όταν οι γαλλογερμανικές τράπεζες διασώθηκαν, τότε η διεθνής ολιγαρχία είχε μια απλή επιλογή:

  • Να προβούν σε θεραπευτική αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, σαν εκείνη που τους πρότεινα κι η οποία τελικά θα κόστιζε λιγότερα στους ευρωπαίους πολίτες που τους έβαλαν να μας δανείσουν. Ή,

  • Να δίνουν στο γκουβέρνο μας την μία πιστωτική κάρτα μετά την άλλη, την μία επιμήκυνση πίσω από άλλη.

Με άλλα λόγια, έπρεπε να επιλέξουν

  • Είτε να ανοίξουν τις πόρτες της φυλακής χρέους να βγούμε, ώστε να ζήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις

  • Είτε, χρησιμοποιώντας τον μπαμπούλα του Grexit, να μας κρατήσουν στη φυλακή χρέους, λεηλατώντας στο διηνεκές την Πλειοψηφία, την Φύση, τις Ομορφιές και τα Νιάτα αυτής της χώρας.

Επέλεξαν να μας κρατήσουν στη φυλακή χρέους. Επέλεξαν να πάρουν πίσω λιγότερα χρήματα από το κράτος μας. Και το επέλεξαν γιατί, όπως είπε ο Σεν, διαπραγματευόμασταν με δανειστές που δεν νοιάζονταν για τους ευρωπαίους πολίτες, που τους είχαν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους–  που επέλεξαν να διατηρήσουν μη βιώσιμο χρέος μας ως εργαλείο για την μόνιμη λεηλασία της Ελλάδας.

Θυμάστε οι παλαιότεροι που αναρωτιόμασταν στα τέλη της δεκαετίας του 90: «Μα, γιατί μας βάζουν στο ευρώ;» Η απάντηση ήταν: Για το χαμηλό ιδιωτικό χρέος των ελλήνων. Και την Ιδιοκατοίκηση.

Τράπεζες που είχαν λιμνάζον χρήμα να δανείσουν, όπως η Deutsche Bank, καλοκοιτούσαν την ελληνική οικογένεια επειδή και δεν είχε χρέη και της ανήκε το σπίτι ή το μαγαζί. Βέβαια, όσο η δραχμή διολίσθαινε ως προς το μάρκο, η Deutsche Bank δεν τόλμαγε να δανείζει μάρκα σε έλληνες που έβγαζαν δραχμές. Όταν όμως τα εισοδήματα των ελλήνων έγιναν κι αυτά μάρκα, δηλαδή ευρώ, ξάφνου η ελληνική οικογένεια έγινε ο ιδανικός πελάτης της Deutsche Bank.

Θυμάστε που μας πρόσφεραν και την BMW και τα λεφτά να την αγοράσουμε; Θυμάστε τα στεγαστικά, τα επισκευαστικά, τα καταναλωτικά, τις πιστωτικές  και πάει λέγοντας που κυνηγούσαν να μας δώσουν; «Κι όταν σκάσει η φούσκα;», είχα ρωτήσει έναν τραπεζίτη της Finanz Bank το 98. «Τότε θα τους πάρουμε τα σπίτια», είχε απαντήσει κυνικά.

Αυτό δεν γίνεται τώρα; Αφού Φράπορτ, Deutsche Telecom και Σια πήραν σχεδόν δωρεάν αεροδρόμια, λιμάνια, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ κι εν γένει τη δημόσια περιουσία, τώρα, η ίδια παρέα ξένων και ελλήνων που πριν το 2008 έδιναν στους μικρομεσαίους δάνεια με την σέσουλα, σήμερα αγοράζουν με την σέσουλα τα κόκκινα δάνεια για να βάλουν χέρι στις ιδιωτικές περιουσίες. Και, σα να μην έφτανε αυτό, μας επιβάλουν να τους εγγυόμαστε κιόλας τα κέρδη τους από τους πλειστηριασμούς. Πως; Με νέο μνημονιακό δάνειο 12 δις ευρώ που μας δώσουν για τους δώσουμε σε περίπτωση που δεν κερδίσουν τα αναμενόμενα. Και τα αισχρά κέρδη τους από αυτό το αλισβερίσι; Ούτε δεκάρα δεν θα κρατήσουν εδώ: στα Κέιμαν Άιλαντς μέσω Λουξεμβούργου θα τα πάνε.

Βλέπετε γιατί δεν τους ένοιαζε να πάρουν πίσω τα λεφτά των ευρωπαίων πολιτών; Επειδή όσο παραμένει το κράτος μας πτωχευμένο, υπεξαιρούν τα πάντα – ό,τι τους γυαλίσει σε αυτή τη χώρα, δικό τους.

Αυτή είναι η ουσία: Το μη βιώσιμο χρέος του ελληνικού κράτους είναι η εξουσία της διεθνούς των ολιγαρχών πάνω στους έλληνες και τις ελληνίδες.

Από αυτή την άποψη, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην τρόικα, στους Τσέχους του ΟΠΑΠ, στη Φράπορτ, στον κ. Λάτση, στην Cosco, στον κ. Μελισσανίδη, στον κ. Μαρινάκη, στον κ. Αλαφούζο θα ήταν να ανακαλύψουμε στο χώμα ένα τεράστιο διαμάντι αξίας 370 δις ευρώ – να το πουλήσουμε, και να αποπληρώσουμε μια κι έξω το δημόσιο χρέος. Θα έχαναν την εξουσία τους πάνω στον λαό τον οποίον εξευτελίζουν, υπερχρεώνουν και,  κατόπιν, του πετάνε κι ένα «μαζί τα φάγαμε»!

Ποια θα είναι η κατάληξη αυτής της χώρας χωρίς αντίσταση στην Διεθνή της Ολιγαρχίας;

Ένα Κόσοβο με όμορφες, γαλάζιες παραλίες. Κάτι σαν την Χαβάη. Αν πάτε στο μεγάλο νησί της Χαβάης θα αντικρύσετε έναν όμορφο τόπο όπου τα παράλια είναι φίσκα στα πεντάστερα ξενοδοχεία που ανήκουν βέβαια σε ξένους – με τους ντόπιους που ζουν καθαρίζοντας τις τουαλέτες, σερβίροντας τους τουρίστες και παίζοντας χαβανέζικες κιθάρες, τα βράδια να μεταφέρονται στα σπίτια-τρώγλες που μένουν στην ενδοχώρα.

Εκεί τείνουμε όσο το χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, χρησιμοποιείται ως εργαλείο λεηλασίας. Νομοτελειακά. Οι Φράπορτ κι οι Λάτσηδες θα οικοδομούν την αρχιτεκτονική της νέας αποικιοκρατίας στα όμορφα παράλιά μας, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης θα τους χρηματοδοτεί (ώστε να μην βάζουν καν δικό τους χρήμα για να χτίσουν τα εξαμβλώματα), η γη μας θα σκάβεται, θα δηλητηριάζεται, θα λαβώνεται, το νερό θα πουλιέται όσο-όσο, οι νέες κι οι νέοι μας είτε θα φεύγουν είτε θα μένουν ως δουλοπάροικοι του ψωμιού, κι οι μεγαλύτεροι, οι παροπλισμένοι, θα μαντρώνονται σε γκέτο αποκλεισμένα από την θάλασσα όπως θα ήταν σήμερα η Δραπετσώνα αν πέρναγαν τα σχέδια Cosco, Μελισσανίδη, Lafarge και της λοιπής παλιοπαρέας.

Γι’ αυτό υπάρχουμε συνοδοιπόροι!

Επειδή η ΑΝΥΠΑΚΟΗ στο σχέδιό τους είναι η μόνη ΥΠΕΥΘΥΝΗ πράξη

Επειδή η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ είναι προαπαιτούμενο ώστε η νεολαία να μπορεί να ονειρευτεί ένα καλύτερο αύριο, κι οι μεγαλύτεροι να νιώσουν ότι δεν τέλειωσαν όλα – ότι οι αγώνες μιας ζωής δεν πήγαν χαμένοι.

Για αυτό σκιάχθηκε η ολιγαρχία την Άνοιξη του 2015

Επειδή πανικοβλήθηκαν που τους λέγαμε ΟΧΙ την ώρα που οι δικές μας οι προτάσεις ήταν οι μόνες τεχνοκρατικά άρτιες, οι μόνες συνεπείς με το συμφέρον της πλειοψηφίας των ευρωπαίων, αλλά, παράλληλα, κι εκείνες που – κουρεύοντας το χρέος – θα τους στερούσε την εξουσία να λεηλατούν κατά το δοκούν.

Για αυτό εξορκίζουν την Άνοιξη του 2015: Επειδή τότε ένιωσαν, έστω και για λίγο, να χάνουν τον έλεγχο ενός λαού που τον θεωρούσαν του χεριού τους.

Για αυτό λοιδορούν εμάς, το ΜέΡΑ25: Επειδή, έχοντας υποτάξει τον ΣΥΡΙΖΑ στη λογική ότι η ρήξη είναι μάταιη, δεν θέλουν να βλέπουν μπροστά τους ένα κόμμα σύγχρονο, δυναμικό, με ρίζες σ’ όλη την Ευρώπη που να τιμά εκείνη την Άνοιξη με συνεχή αντίσταση αλλά και σοβαρό πλάνο για το καλύτερο αύριο.

Για αυτό φέρουμε στο πέτο μας σαν παράσημο τιμής το μίσος και την χλεύη τους.

Για αυτό υπάρχει το ΜέΡΑ25: Για να αποτινάξουμε από την χώρα το φάντασμα Χρέους, Τζόγου και Εκμετάλλευσης Ψυχών & Φύσης.

Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies. More Information